aangekomen in Budapest

Gisteravond zijn we op stap geweest. Dat is een goede traditie waarbij we met onze contactpersoon Marcel en zijn vrouw uit eten gaan in de naburige plaats Tata . Geen Hongaarsche pot maar spannende gerechten op een kaart voorzien van nummers. Angelique( Piek) heeft alle nummers keurig in een opschrijfboekje bijgehouden zodat we volgend jaar houvast hebben. Zo weten we nu dat nummer 42 met de titel “Absolutely Delicious” wel heel erg zwaar op de maag valt. Een heerlijk toetje daagde uit tot spel.. tja we kunnen soms niet anders. Na een klein afzakkertje thuis zochten we weer snel ons mandje op.
De ochtend stond in het teken van inpakken en wegwezen. Altijd wel een klus alles weer in de juiste koffers te persen. Het bellenblaassop met toebehoren moest ook nog een goede bestemming krijgen. Het plastic, we hebben heel wat PET flessen leeggedronken, werd ook naar de recyclehoek op het terrein gebracht. In het gastenboek in de hal schreven we ons bedankje en namen een boekenlegger als dank mee in de koffer.
Na een vlotte lift met een busje bereikte we via de goederenlift de derde etage van het verpleeghuis Schweitzer Albert Reformatus Szeretetotthon in Budapest. Hier stond Christina, hoofd activiteiten begeleiding, ons al op te wachten. Ondanks dat de verbouwing nog in volle gang is worden we hier toch maar wat graag ontvangen. Een warme lunch , met spinazie en worst, maakte het wel moeilijk een vliegende start te maken. Henk (Tobi) deed als opwarmoefening het tukje. Dat liep een beetje uit.
Onze entree op de tweede etage was er eentje waarbij me met zijn viertjes met rood wollen draad, neuzen en doek via de trap met een hoop gedoe, uiteindelijk de achterkant van de afdeling bereikte. Daar was net een vrouwelijke dokter een visite aan te lopen en wilde precies de vrouw die ons net in haar hart had gesloten, bereiken. Wij schermde haar met een hoop bombarie met een rode lap aan een lijntje af. De dokter bleef in haar rol , en moest om hoekjes aan en bukken om de boodschap “iets van antibioticum” aan de desbetreffende vrouw door te geven.
Liek (Angelique) deed iets te veel haar best er in te komen , incasseerde en dook vervolgens naar de rol als videomaker. Daar is nu zo enthousiast over dat er wellicht een nieuwe miMakkus film aankomt, met Piek in de hoofdrol.
Toen we weer bij de kamers aankwamen wisten we niet hoe snel we onder de douche moesten springen. De deuren van douche en toilet kunnen niet worden afgesloten. We klagen niet want zijn nu verlost van het zwavelhoudende water. Tijd voor bijkletsen en het blog. Daarna hebben we lekker een broodmaaltijd gehad…en wat de avond verder ons brengt hangt af van het weer. Morgen weer een nieuwe dag.


Bij "een paar prachtige plaatjes" worden regelmatig foto s geplaatst. Altijd leuk om even te bekijken!!