eindelijk!!!!

Zoals beloofd wilde we eergisteren een uitgebreid verslag plaatsen over onze eerste “miMakker” dag.
Vol goede moed en verhalen gingen we aan de slag om onze ervaringen op te schrijven. Sinds 2 jaar kunnen we namelijk gezellig samen aan het blog werken in het keukentje waar wij verblijven. Nadat we helemaal geïnstalleerd waren ( koffie thee en een koekje erbij) bleek de wifi verbinding niet aanwezig te zijn, waardoor we genoodzaakt waren om naar het jongenshuis terug te gaan. Daar konden we de laptop aan een kabel hangen, waardoor we een rechtstreekse verbinding kregen. Simpel zou je denken, maar dat klinkt eenvoudiger als dat het in de praktijk ook is. Want om 19.30u is iedereen namelijk al naar bed, het gehele huis is donker en er heerst een grote stilte. De nacht is dan namelijk al begonnen!! Myra en ik ( Liek) besloten de uitdaging aan te gaan.

Na een zoek tocht in het donker , naar de treden van de buiten trap, komen we uiteindelijk uit bij het jongens huis, waar we voorzichtig aan bellen bij de voordeur.
Helaas kwam er geen actie, waarop we besloten om alvast buiten nogmaals te proberen om wifi verbinding te krijgen. Maar helaas.
Na een tijdje kwam er een zuster in lichte verwarring de deur open doen. Zij had namelijk geen idee wie wij waren. Na enige uitleg met onze handen en voeten en ons allerbeste Engels- Hongaars door elkaar, mochten we naar binnen. Maar……. er moest wel eerst overlegd worden, dus ging er een telefoontje naar de directrice. Zij legde gelukkig uit, wat wij kwamen doen en dat het geen probleem was als ze ons binnen liet. Mooi! We beloofde de zuster dat het goed zou komen en dat we rustig aan zouden doen, zodat er niemand wakker zou worden. ………..

We gingen naar het kantoortje en de internet verbinding was meteen geregeld. He fijn, we konden op het blog en vol goede moed weer aan de slag! Echter wilden we ook graag dat iedereen de prachtige foto s kon bekijken van onze mooie ontmoetingen. Maar er konden helaas geen foto`s geplaatst worden, doordat ons foto limiet bereikt was. Geen probleem zeiden wij tegen elkaar, we gaan gewoon mee in de flow, het is zoals het is. We gaan voor het kleinste abonnementje, zodat we foto s en misschien wel een video kunnen plaatsen. Dus even een telefoontje naar boven, waar de anderen zaten, met de mededeling of ze wat spullen wilde brengen. Zodat we dit konden regelen. Zo gebeld, zo geregeld. Even later komt Piek met de spullen en even later hebben we de extra ruimte voor het blog. We gaan er weer voor en vol goede moed beginnen we aan het schrijven. Enigszins vermoeid aan het raken van alles, besluiten we om niet al te veel op het blog te schrijven, maar wel extra foto s erop te zetten. Want ja, dat kon nu! Maar ineens zien we dat de batterij van de laptop nagenoeg leeg is, terwijl het blog nog niet helemaal af is. Oh, geeft niets zegt Piek en hup naar boven- naar ons verblijf om daar de kabel te gaan halen. Met de batterij bijna op komt ze terug, maar helaas met 2 andere kabels. Oei, vlug snelt ze weer naar boven om daar de andere kabel te gaan halen. Wij zoeken nog wat leuke foto s erbij en op het moment dat we denken dat de laptop er uit scheidt horen we ze aankomen. Waarop wij vlug plaats willen maken voor haar, zo dat de kabel er meteen aan kan. Want het werd wel duidelijk dat als we te laat waren, we al ons werk voor niks gedaan hadden.
Zodra Piek de voordeur in rent ,gaat er bij ons op tafel de telefoon af, lichte paniek, want eerst moet de kabel eraan!!!! In alle haast kunnen we het stopcontact niet vinden en de batterij scheid er bijna uit!! Nu word de paniek toch wel wat groter, waardoor er ineens een dienblad met water en glazen op de grond valt. Tja nu is het compleet, bijna alles is op de grond beland, het water, de glazen, het kleedje, een telefoon. Maar ……. de kabel zit in de laptop en na alles opgeruimd te hebben stond er dan toch wat op het blog. Phhhhh .






Maar wat hebben we deze dag ( vrijdag ) mee gemaakt?

Vanmorgen hebben Henk en Myra op verzoek van de directrice een workshop aangeboden aan het personeel . Dit was heel goed ontvangen en er zijn zelfs complimenten gegeven aan iedereen. Wij aan hen, zij aan ons. In de tussentijd zijn Cato- Kloet en Knuf naar de ouderen groep gegaan. Zij hebben daar bijzondere momenten mogen beleven. Van het samen zijn, samen voelen, samen zingen tot het samen eten.
In de middag hebben we als groep een foto aangereikt aan de directrice. Deze foto collage was samengesteld met foto s die we vorig jaar gemaakt hadden. Nadat de directrice had aangegeven er blij mee te zijn en elk jaar wel zo n foto wilde ontvangen, hebben we samen met haar de foto opgehangen in de gang. Hierbij hebben we natuurlijk wel alvast met haar de ruimte besproken op de muren, zodat er zeker tot 2020 foto s kunnen komen te hangen….

S `middags zijn we met zijn alle naar de kindergroep gegaan. Daar werden we met open handen, dikke knuffels en kussen weer ontvangen door de jongens. Ook hier weer hebben we prachtige contact momenten beleefd. Met heel veel sop!!!!! De zusters trots kijkend op de achtergrond en met heel veel plezier de middag samen beleefd.

Nu wilde we dit gisteren allemaal op het blog plaatsen. We hadden namelijk een uitgebreid verslag beloofd! Maar doordat we de nacht zuster enigszins de dag ervoor hadden laten schrikken, hadden we gevraagd aan de directrice of dat er een andere mogelijkheid zou zijn om ons blog te plaatsen. Van haar hadden we hierop een sleutelbos gekregen. Zo hoefde we in het donker, niet buiten om van het trappetje af en konden via een binnen door weg naar het kantoortje. Fijn! Wij besloten dat we eerst een stukje schrijven voor het blog er meteen wat foto s bij zoeken en dan hup naar het kantoortje om het allemaal te plaatsen. Echter eenmaal bij de deuren aangekomen met de laptop en sleutelbos, bleek dat 1 sleutel niet paste. De deur naar het kantoortje…..
Ondertussen was het weer 20.30u geworden en wilde we de nacht zuster niet nogmaals in een lichte paniek zien verdwijnen. Want haar was verteld dat wij niet meer zouden aanbellen. We hadden namelijk de sleutels gekregen!! Daarop hebben dan toch maar besloten om het blog vandaag te plaatsen, gewoon overdag .

Hoe het verder met onze internet verbinding zal gaan verlopen, is nog een raadsel.
MAAR de verbindingen met de jongens is geweldig en daar gaat het om.!!!

Hopelijk is dat onze volgende verhaal..