Warm welkom
Door: Caren
Blijf op de hoogte en volg reizen Barat
02 Mei 2012 | Hongarije, Boedapest
Warm welkom
We stapten uit het vliegtuig de warme zon in. Marcel stond klaar met zijn bus. De uren reizen naar Nyiryghaza was een mooie overgang naar de andere cultuur.
Het vrouwenhuis Magdaleneum staat midden in een dichtbevolkte wijk aan een drukke weg. Jack is onze Nederlands sprekende contactpersoon hier. Hij werkt al 20 jaar als technisch medewerker in het huis. We dronken de bekende mierzoete koffie en thee terwijl hij vertelde over het huis en zijn bewoners en de verzorgenden.
Er wonen 100 meisjes en vrouwen tussen de 10 en 72 jaar. De grootste groep is tussen de 15 en 25 jaar. 8 bewoners hebben een leefruimte van ongeveer 5x5 meter. Ze eten, slapen en leven er samen. Een enkeling kan zelfstandig op de 1e verdieping slapen. (waar wij ook onze slaapkamer hebben) het niveau is heel verschillend. Van ernstig meer oudig beperkt tot 2 dames die gezamenlijk op hun kamer achter de computer informatie uitwisselden. De grootste indruk maakt dan toch de bedjes met kinderen met flinke vergroeiingen en het leven op zo'n kleine ruimte zonder bezigheden. De verzorgenden hebben een werkdag van 12 uur en de dag daarna vrij. Hij vertelde dat de oudste verzorgende automatisch overal gelijk in krijgt. Tijdens de rondleiding van Jack zagen we de vooruitgang die hij gebracht had en de beperkingen die er nog zijn. Nederlandse projecten hebben gezorgd voor vrolijke disneyfiguren op de muren en spelmaterialen en mooie stukken tuin. Hij zelf probeert met afgedankte materialen en giften de verzorgingsruimtes ergonomischer te maken. Na de rondleiding merken we wel dat het heel veel indrukken zijn. Er zijn wel 40 bedlegerige bewoners. In de huiskamers werden we vaak voorzichtig geknuffeld. Jack benadrukte ook dat er materiaal genoeg is. Aan de bewoners kan te weinig aandacht gegeven worden. (Ja, daar komen we voor!) Verzorging is niet gewend om Belevingsgericht te werken.
Na de rondleiding hebben we een goed verzorgde broodmaaltijd genuttigd. Overal in het gebouw is het erg benauwd. Zo ook op onze kamers. Daarom zijn we een lekkere wandeling gaan maken. Morgen komen Jacques en Angelien zijn Hongaarse vrouw; zij gaat ons introduceren bij de verzorgenden en uitleggenwat we gaan doen.
We hebben zin in morgen.
Mimakkussen
Henk Trudy Judith Caren
We stapten uit het vliegtuig de warme zon in. Marcel stond klaar met zijn bus. De uren reizen naar Nyiryghaza was een mooie overgang naar de andere cultuur.
Het vrouwenhuis Magdaleneum staat midden in een dichtbevolkte wijk aan een drukke weg. Jack is onze Nederlands sprekende contactpersoon hier. Hij werkt al 20 jaar als technisch medewerker in het huis. We dronken de bekende mierzoete koffie en thee terwijl hij vertelde over het huis en zijn bewoners en de verzorgenden.
Er wonen 100 meisjes en vrouwen tussen de 10 en 72 jaar. De grootste groep is tussen de 15 en 25 jaar. 8 bewoners hebben een leefruimte van ongeveer 5x5 meter. Ze eten, slapen en leven er samen. Een enkeling kan zelfstandig op de 1e verdieping slapen. (waar wij ook onze slaapkamer hebben) het niveau is heel verschillend. Van ernstig meer oudig beperkt tot 2 dames die gezamenlijk op hun kamer achter de computer informatie uitwisselden. De grootste indruk maakt dan toch de bedjes met kinderen met flinke vergroeiingen en het leven op zo'n kleine ruimte zonder bezigheden. De verzorgenden hebben een werkdag van 12 uur en de dag daarna vrij. Hij vertelde dat de oudste verzorgende automatisch overal gelijk in krijgt. Tijdens de rondleiding van Jack zagen we de vooruitgang die hij gebracht had en de beperkingen die er nog zijn. Nederlandse projecten hebben gezorgd voor vrolijke disneyfiguren op de muren en spelmaterialen en mooie stukken tuin. Hij zelf probeert met afgedankte materialen en giften de verzorgingsruimtes ergonomischer te maken. Na de rondleiding merken we wel dat het heel veel indrukken zijn. Er zijn wel 40 bedlegerige bewoners. In de huiskamers werden we vaak voorzichtig geknuffeld. Jack benadrukte ook dat er materiaal genoeg is. Aan de bewoners kan te weinig aandacht gegeven worden. (Ja, daar komen we voor!) Verzorging is niet gewend om Belevingsgericht te werken.
Na de rondleiding hebben we een goed verzorgde broodmaaltijd genuttigd. Overal in het gebouw is het erg benauwd. Zo ook op onze kamers. Daarom zijn we een lekkere wandeling gaan maken. Morgen komen Jacques en Angelien zijn Hongaarse vrouw; zij gaat ons introduceren bij de verzorgenden en uitleggenwat we gaan doen.
We hebben zin in morgen.
Mimakkussen
Henk Trudy Judith Caren
-
02 Mei 2012 - 21:03
Jessica:
Ik wens jullie veel kracht, plezier en sterkte met deze nieuwe contacten in Hongarije.
Groetjes Jessica -
03 Mei 2012 - 05:56
Yvonne:
Ik wens jullie heel veel succes met jullie nieuwe onderneming...Dikke miMakkus voor jullie allemaal.. -
03 Mei 2012 - 06:02
Sacha:
Terwijl ik hier jullie eerste verslag zit te lezen in een ruimte die vele malen groter is als waar de Hongaarse mensen met zovelen moeten huizen, voel ik me op de eerste plaats beschaamd.
Waarom zoveel ongelijkheid ???
Lieve miMakkers, jullie gaan in deze ruimtes ruimte scheppen : wat vrolijkheid strooien, innige momenten beleven, warmte en aandacht geven ..... enfin jullie gaan met hart en ziel mimakkeren.
Tjonge jonge, lieve miMakkers, heel veel energie wens ik jullie !!!!
In gedachten stuur ik een kilo energie naar Nyiryghaza!
Zet 'm op !
Ik wilde dat ik jullie kon gadeslaan !
Een dikke kus van Sacha -
03 Mei 2012 - 07:21
Mem:
Leuk om te lezen. Het klinkt gezellig. Hier lijkt het wel zondag. Een protte wille! -
03 Mei 2012 - 07:45
Marleen Moonen:
Hallo Henk, Trudy, Judith en Caren.
Wat een mooi verhaal, maar toch een beetje triest dat dit nog bestaat. Zo zie je maar, ondanks onze crissis, dat we toch blij mogen zijn dat we het hier goed hebben. Maar ik heb één klein vraagje...? Zijn jullie collega's van Angelique van Aar / de Kraker, en haar zusje Mariëlle van Aar / Hoefs? Want zij doen ook iets met clowns. Verder wens ik jullie heel veel succes , plezier en sterkte in jullie werk. Vorig jaar (geloof ik ) heb ik de reis verhalen/verslagen ook gelezen, en ik vind het fantastie's wat jullie allemaal doen. Heel veel groeten van Marleen uit Almere - Stad. -
03 Mei 2012 - 08:46
Tonnie Van Den Bos:
Ik stuur jullie veel energie toe!
XXX -
03 Mei 2012 - 13:21
Liek- Angelique:
He skattekes, ook al ben ik km s ver weg. Toch ben ik heeeeel dicht bij jullie..
Ik ben heel benieuwd wat jullie allemaal gaan meemaken en zal het blog zoveel mogelijk bij houden. Maar ben vooral erg benieuwd naar jullie verhalen. Zorg goed voor jezelf en elkaar en een hele dikke kus X van mij.
Mocht de kans zich voor doen, geef de mensen daar van mij een extra knuffel!! :0)
Even voor Marleen, klopt helemaal! X
-
03 Mei 2012 - 14:54
Angelique- Piek:
Lieve Baratters, fijn te lezen dat jullie goed zijn aangekomen. Ben steeds in gedachten bij jullie en weet dat hoe schrijnend het daar ook is jullie daar veel liefde en aandacht kunnen geven.
Zorg ook goed voor jezelf en voor elkaar !
Liefs, Piek -
03 Mei 2012 - 17:32
Birgit Van Beek:
Ha Mimakkers,
Wat een andere wereld. Ben benieuwd naar morgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
