verschil in energie....

donderdag 12 mei
Zo, dat was een heerlijk nachtje tukken.In een kort overlegje tijdens het ontbijt hebben we afgesproken dat Peti met Tobi en mij(Juut)mee ging in de ochtend om te observeren. Puck (Annemarie) en Flups gaan een groep verderop bezoeken en wij gaan naar de eerste groep, waar de bewoners ernstig meervoudig gehandicapt zijn. In deze groep is het goed zichtbaar hoe we contact maken door met rust en respect af te stemmen op de bewoner.
Tobi ontmoet een vrouw die altijd op bed ligt. Tja, het geeft nou eenmaal meer mogelijkhedenals je er lekker bij gaat zitten dus na een tijdje zit Toby heerlijk genesteld aan haar voeten op bed en was er een mooi spel tussen hem en haar. Het begon op afstand en eindigde dicht bij elkaar.
Ik heb me gericht op "het boxmeisje".Zo noemen we haar voor het gemak.In feite is het een vrouw van 35 jaar oud.Ze is blind, doof en spastisch en woont, eet en slaapt altijd in een grote box.De opbouw van contact met haar eist veel concentratie van mij. Steeds weer zoek ik meer nabijheid waarbij ik continu haar reactie observeer.Als ze teveel prikkels ervaart gaat ze gillen of zichzelf bijten. Ik begin met zacht tikken op een kussen naast haar, ik klim voorzichtig bij haar in de box. Vervolgens probeer ik aanrakingen,, trillingen van mijn stem, kloppen op haar lijf,, voelen aan haar voeten.Uiteindelijk geeft ze zich aan mij over en met een blije lach op haar gezicht kruipt ze tegen me aan en legt haar arm om me heen, haar hoofd in mijn hals om de trillingen van mijn neurien te voelen.Dan zit ze helemaal op schoot en kan ik haar wiegen, nog een hele tijd, terwijl ik er bij neurie.
In de middag werd er " naamsdag" gevierd.Dat is traditie in Hongarije, in plaats van verjaardag.We moesten de keuze maken tussen feestje bouwen of contact maken op de groep. we kozen voor het eerste aangezien de bewoners al 20 minuten op ons aan het wachten waren in de feestzaal!We hebben daarmee de hele club feestvierders een enorm plezier gedaan. Van braaf op een stoel naar muziek luisteren veranderde de groep in een bewegende, dansende, gillende en lachende bende. We hadden serpentines, slingers en muziekinstrumenten en dat activeerde de boel behoorlijk.Na dit uitbundige gejoel gingen we even afkoelen om vervolgens Jaques nog even in het zonnetje te zetten omdat die echt jarig was.
Wat een zee van verschil in energie tussen de ochtend en de middag was dat!

Het woord van gisteren is niet geraden. Een reteslap is....Bladerdeeg'!