Vrijdag 4 april 2025

Het was een zonnige dag; het mooie weer lonkte buiten. Maar we gingen binnen aan de slag met de rode neus op. Iedereen behalve Henk. Hij moest nog een dagje pc-werk verrichten, zeg maar thuiswerken. Om hem te bemoedigen heeft Frans het Avé Henk gezongen. Dat hielp.

Bakkie, Lientje en Peer gingen naar beneden waar de menigte al vol ongeduld stond te wachten. Loeffie? Loeefie? Loeffie? We raken zo snel door onze voorraad ballonnen heen…

We dwarrelden alle drie onze eigen weg over de afdelingen. Pas tegen het einde van ochtend kwamen we elkaar weer tegen. Ieder heeft het kleine spel opgezocht. Het kleine vrouwtje, meisje (we noemen haar het vlindervrouwtje omdat ze zo teer en broos is. Geen spieren, luciferhoutjes van armen en ledematen die alle kanten opgegroeid zijn) dat nooit uit haar bed komt ligt daar te liggen en te wachten. Dit is iets wat enorm aangrijpt. Ze reageert alleen op zeer klein en extreem geduldig spel. Wat zou er in zo’n koppie omgaan?

Alice is iedere dag verrast van de meegenomen Kerstkaarten die Peer verdeeld over de week aanbiedt. Het zijn schatten voor haar. Je ziet hoe vaak de andere kaarten bekeken zijn. Die komen goed terecht.

Bakkie is uitgenodigd geweest bij de koffie van de dagbestedingsgroep. Daar werd haar het hemd va het lijf gevraagd over de functie van haar vrolijke kniebeschermers en de bolletjes touw die wij vaak hanteren. Ze werd ook meteen als discjockey ingezet met haar Spotify-account.

De lunch was weer iets wonderbaarlijks; zoete pompoensoep en Bulgur met vlees en groenten uit het zuur. Dat laatste was best lekker. De soep was een uitdaging die Frans niet aangegaan is.

Spontaan mondde de middag uit in een soort Parade. Activiteitenbegeleidster Jorien werd naar clownssmaak aangepast en ging voor in de stoet. Iedereen genoot en klapte en menigeen wilde deelnemen aan de parade. Toeteroetoetoe! Hoppa! Daar gingen ze. Wat een plezier en wat een luchtige heerlijke tegenhanger van de verstilde ochtend.

Het personeel genoot mee en keek vol belangstelling naar het gebeuren. De man van de administratie nam ruimschoots de tijd om ontmoetingen te filmen en was zeer geduldig en betrokken.

We voelen steeds meer dat we familie worden en dat we mogen inspireren tot anders werken. Wat fijn!