Dag 2; Jouw weg, mijn weg
Door: Jacoline
Blijf op de hoogte en volg reizen Barat
27 September 2019 | Hongarije, Dunaalmás
Vandaag hebben we 4 huiskamers bezocht van de 7. Vanuit die gemeenschappelijke ruimtes waar ze eten en spelen kunnen we ook op de slaapkamers terecht. Wij worden met zorg in de gaten gehouden door de vriendelijke dames in witte pakken. Het zijn kamers met vaak 4 of 2 ziekenhuisbedden met soms ook nog jongens (16 tot 40 jaar) die op hun bed verblijven.
Ik was al even bij een fysiek en verstandelijk beperkte jonge jongen (14) en was mijn contact met hem aan het afronden.
Al die tijd was het stil aan de overkant geweest. Maar bij de laatste klanken uit mijn muziekdoosje, kwam er een langzame en blije stem door de slaapkamer. “Maai Wee”. Ik maakte een bruggetje van de een naar de ander, langzaam en verwachtingsvol. Een muzikale reis begon. Wij draaiden samen aan het gouden ‘harpje’ en zongen afwisselend onze ’lalalala’s’ en ‘maai wee’s’ als volleerde tenoren. Tot wij alle volumes en snelheden hadden gehad . Door zijn nieuwsgierigheid naar mijn "Tasku" kwam het knijpvarken ten tonele. Hij had het kneepje in het roze vlak snel door. En zo kreeg ook zij enthousiast haar persoonlijke ‘Maai Wee’. Voor het hoogtepunt als trio konden wij een verzorgende strikken als publiek. Knijpend in de roze sopraan, zong hij uit volle borst zijn tekst, met de klanken van het orkest uit het muziekdoosje als ondersteuning. De waardering in applaus en glimlach van het publiek, waren groots voor hem.
Ik was al even bij een fysiek en verstandelijk beperkte jonge jongen (14) en was mijn contact met hem aan het afronden.
Al die tijd was het stil aan de overkant geweest. Maar bij de laatste klanken uit mijn muziekdoosje, kwam er een langzame en blije stem door de slaapkamer. “Maai Wee”. Ik maakte een bruggetje van de een naar de ander, langzaam en verwachtingsvol. Een muzikale reis begon. Wij draaiden samen aan het gouden ‘harpje’ en zongen afwisselend onze ’lalalala’s’ en ‘maai wee’s’ als volleerde tenoren. Tot wij alle volumes en snelheden hadden gehad . Door zijn nieuwsgierigheid naar mijn "Tasku" kwam het knijpvarken ten tonele. Hij had het kneepje in het roze vlak snel door. En zo kreeg ook zij enthousiast haar persoonlijke ‘Maai Wee’. Voor het hoogtepunt als trio konden wij een verzorgende strikken als publiek. Knijpend in de roze sopraan, zong hij uit volle borst zijn tekst, met de klanken van het orkest uit het muziekdoosje als ondersteuning. De waardering in applaus en glimlach van het publiek, waren groots voor hem.
-
27 September 2019 - 09:59
Nel:
Weer meegenoten! ❤❤ -
27 September 2019 - 10:25
Myra:
Heerlijk....ik hoor en zie t voor me....... -
27 September 2019 - 12:12
Reizen Barat :
Prachtig! Wat mooi om te mogen geven en ontvangen!
Maak er een geweldige week van! -
27 September 2019 - 12:13
Reizen Barat :
Frans... -
27 September 2019 - 12:45
Marieke :
Wauw. Weer een mooie ontmoeting -
27 September 2019 - 17:28
Marleen Moonen:
Geweldig dit weer toch.
-
27 September 2019 - 17:43
Sacha :
You did it …….maai wee...…..
Heerlijk om te lezen..... dankjewel voor het delen! -
01 Oktober 2019 - 00:16
Trudy MiMakker Flups:
Mooi verslag en foto's. Veel plezier met de mannen !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
