vrijdag 31e Dunaalmas

Vandaag weer op tijd uit de veren, want de groep mensen voor de workshop zouden zich om 9.00 verzamelen in de activiteitenruimte. De medewerkers begroetten ons hartelijk. We voelden ons welkom. We waren met zo velen dat we naar de multi-ruimte gingen. De workshop is gestart met een filmpje over de miMakkers die een bezoek brachten in dit huis in 2011. Een aantal contacten in dit filmpje waren een uitgangspunt om een oefening te starten. Er kwamen ervaringsverhalen los en er werd actief deelgenomen.

De anderen zijn de groepen langs gegaan om iedereen te begroeten en te laten weten dat we er 3 dagen zijn. We ervaarden dit als heel indrukwekkend. Herinneringen kwamen boven van mooie contacten van vorige jaren. Een bewoner gaf met gebaren aan dat hij de ukelele en de klompen van vorig jaar nog herinnerde. We voelden toch ook herkenning bij sommige mannen waar moeilijk contact mee te maken is. Dit hadden we niet verwacht. Wat we alle 4 verdrietig vonden om te zien is dat er dan toch 20 mannen in een kleine huiskamer samen wonen. Zo veel energie en zo weinig bewegings- en leefruimte. Er is verbouwd. Het sanitair is mooi geworden en er zijn slaapkamers bij gekomen. We kregen de indruk dat de slaapkamers meestal niet als leefruimte gebruikt werden. De groepsruimtes zijn er alleen op vooruit gegaan omdat de aankleding veranderd is en een enkele afdeling heeft een gang gekregen waardoor het transport niet meer door de huiskamer hoeft.

S middags zijn we met 4 miMakkers naar de kindergroep gegaan. Er staan 3 bedjes met spijlen in de huiskamer. Knuf had een heel mooi individueel contact met een van deze jongens. Juut had op hetzelfde moment aan tafel met een jongen met autisme een zoektocht naar contact en Katoetje op dat zelfde moment tussen hen in met een dartelende jongeman. Er ontstond een harmonie door het meerstemmige neuriën van de 3 miMakkers. Dit was prachtig op elkaar afgestemd en werkte door op de hele groep. Cato was naar de blinde jongen die op de gang leeft. (Hij houdt van hardheid en zoekt dit op door op de koude tegels te liggen en zijn hoofd tegen de muur en de verwarmingsbuis te rollen.) Ze heeft haar aanwezigheid laten merken met een voile met lavendelgeur. Ze wachtte af tot hij aangaf dat ze dichterbij kon komen. Na een moment van contact gaf hij aan dat het genoeg was, hij duwde haar weg en keerde zich af. Hij draaide zich weer terug als hij het contact weer aan kon. Dit was een mooi interactiegebeuren.

We kunnen deze dag met een heel goed gevoel afsluiten. De eerste dag een workshop op vraag en een team miMakkers dat goed op elkaar ingespeeld is. Een lustrumjaar waardig.

De miMakkers die al eerder met ons in Dunaalmas waren: Myra Steens en Bernadette Teunissen zijn nu in Boedapest Je kunt hun verhalen lezen op hun eigen facebookpagina:
Myra Steens: Neusvoorcontact en Bernadette Teunissen.