Herkenning

Tijdens onze rondleiding van gistermiddag, viel het ons op hoeveel jongens en mannen ons nog herkenden van vorig jaar. Dit notabene zonder miMakker-outfit. 's-Avonds tijdens de boterham hebben we met elkaar gedeeld hoezeer dit ons heeft ontroerd.
Vanmorgen voor het eerst als miMakkers naar een bewegelijke en energieke groep mannen met een gemiddelde leeftijd van rond de 30-35 jaar oud. Bewust gekozen om juist in deze groep met z'n vieren te starten. Op het moment dat wij de huiskamer wilden binnen gaan, ging de deur bij de buren open. Er kwam een jongeman naar ons toe die meteen naar KNUFwIES liep om haar klompen te ruilen met zijn crocks. Deze ruilactie heeft vorig jaar immers ook plaats gevonden en toen heeft de "klompenman" de hele tijd op de klompen uit Holland rondgelopen en de miMakker op zijn sandalen.
Onze komst bracht ook opwinding en enthousiasme teweeg. Door hier gehoor aan te geven, werd de sfeer aanzienlijk rustiger, waardoor wij individueel contact konden maken. Opvallend aan deze groep is het fysieke contact dat ze onderling maken en ook met ons: we kregen diverse dikke sappige kusjes, een aai over de bol, wrijven over de bovenarm, lekker tegenelkaar aan leunen, dansen en elkaars handen vasthouden. De impulsen komen van de mannen zelf en wij gaan er in mee. Wanneer de borden op tafel worden gezet voor de middag maaltijd, is het een teken voor ons om te gaan. Na veel gezwaai en gewuif verlieten we deze mooie groep mannen.

Vanmiddag wilden we starten op een groep, maar alle mannen waren buiten in de tuin in het zonnetje met meerder groepen tegelijk. Om deze reden zijn Tobi en Teuntje naar buiten gegaan en Cato en KNUFwIES zijn wat prachtige doeken/ voiles gaan halen. Bij het zien van onze aankomst kwam de klompenman meteen naar KNUFwIES en werden de klompen omgeruild tegen de crocks. Waarop hij weer verdween en KNUFwIES en Cato de doeken des miMakkus opgehangen tussen de bomen. Door deze actie kwam er een droom uit van Tobi. ( Wat wel fijn voor hem is, want onze Tobi slaapt momenteel niet zo goed . Hij heef zware nachtmerries en ziet met een zwaar hoofd uit naar morgen 12.00uur.) De doeken hingen prachtig te wapperen in de wind, met veel genoegen van meerdere mannen en jongens die hieronder gingen staan.
Dit leverde veel mooie momenten en plaatjes op.
Wederom was opvallend dat een jongentje waar Cato vorig jaar een mooi contact mee opgebouwd had in de schommelstoel. ( zie foto’s vorig jaar) spontaan naar haar kwam gelopen. Hij pakte gericht haar hand en trok haar richting de schommelstoel. Duidelijk was dat hij haar herkende. Ontroering alom bij onze Cato!