Tevreden

Na een middag en een avond rust weer vol aan de bak;. rond 9.30 uur daalden ze de trap af. Ikzelf was iets later. Toen ik beneden aankwam waren Lientje, Bakkie en Peer al vol aan de gang. Ik dwaalde wat rond en kwam uit bij Timmy en twee andere dames. In alle rust contact met hen opgebouwd. Op de achtergrond hoor ik de donkere schaterlach van Peer, aan de rechterkant de knetterzeep van Bakkie. Voor me zit Timmy, uiterst geduldig. De tweede dame is nieuwsgierig en wacht op haar beurt, de derde dame slaapt. Nadat ik er al een poosje zit en heen en weer beweeg, raak ik Timmy voorzíchtig aan. Eerst haar hand en daarna haar gezicht, soms met mijn handen en soms met een washand met frutsels. Ik stop nu weer even. Timmy wacht geduldig op iets nieuws. Dan blaas ik heel voorzichtig op haar hand en daarna langs haar wang. Er komt een glimlach en dan vult de gang zich met een lach die steeds groter en groter wordt. In mijn rug voel ik de ogen van een personeelslid die gespannen en geintereseerd mee kijkt. Als er even niet gelachen wordt vult de gang zich met tevredenheid. In mijn ooghoek kom er een treintje voorbij van drie rolstoelen waarvan één is gevuld met Lientje. Toet toet! Alles om me heen oogt tevreden en sereen. Ook mijn binnenste vult zich daarmee. Wat een top team zijn we toch met elkaar!

Vanmiddag hebben we niet gespeeld maar een overleg gehad met het team wat zich bezig houdt met Welzijn. We hebben veel geleerd van elkaar en afgesproken elkaar te blijven ondersteunen, nu en in de toekomst. Hoe tof is dat?