Maandag naar Boudapest kinderziekenhuis

We hebben in Dunaalmas afscheid genomen van Gonnie. Bedankt voor je gastvrijheid! Trouwens heb jij de kaas gevonden ergens want die zijn we kwijt.
Mikados heeft ons naar Boudapest gereden waar we heel hartelijk ontvangen werden door Christina. Het eten stond al klaar en we hebben dan ook van het typisch Hongaarse Goulash soepje en pasta met soort hütenkäse erg genoten. Je kon hier ook weer merken dat we erg welkom waren.
Toen hup omkleden tot miMakker en over straat naar het kinderziekenhuis gelopen. Hier werden we gevraagd om op de poli in de wachtruimte contact te maken. Een flinke lange gang, hutje mutje vol met kleine en grote kinderen, papa's, mama's, oma's, opa's, tantes enz. Het was anders afstemmen. Wie staat er open voor contact, wie niet? Soms bereik je een kind via de ouder. Soms is het juist andersom. De pubers waren ook een uitdaging de ene keer door te sjansen de andere keer door je medemiMakker voor schut te zetten, de andere keer door in slaap te vallen.
Daarna naar de afdeling neurologie, chirurgie en kinderen met brandwonden. Er waren heel veel ouders die konden meegenieten van de bijzondere contactmomenten. Wat hebben we gedaan? Geluidenspel, kus-spel, knuffels die erg veel plezier met elkaar beleefden, een rode neuzenspel aan een infuus. Heel mooi was ook het clowneskespel met de aanwezige materialen. Het beste werkte om de kinderen af te leiden met nog meer de materialen een andere functie te geven dan we al gewend zijn in ons werk. Bijv de infusstang werd een neuzenkapstok, de ballon werd een drinkbeker. We waren studium toch wel een beetje blij dat er daardoor kinderen gingen drinken.
We waren moe maar zeer voldaan en zo gaar als een stoofpeertje.