Dinsdag laatste speeldag!

Vandaag zijn we in het verpleeghuis in Budapest gaan clownen, waar we na de ervaringen van vorig jaar weer zeer welkom waren. Met 5 clowns de Psychogeriatrische gang in, waar
Een kleine 40 mensen wonen. Er zijn bewoners die ons niet kunnen horen, of ons niet
meer (kunnen)zien. We gebruiken dus veel klanken, trillingen , muziek en onze adem om hen te bereiken , met 2 clowns soms tegelijk waardoor er mooie verbondjes ontstaan, tussen de ene clown en een bewoner enerzijds en de andere clown anderzijds. Maar vooral veel respect,
geduld, en hele mooie contactmomenten ! Van heel subtiel, naar heel groot(s). En altijd zijn de bewoners de hoofdrolspelers en regisseurs van hun eigen spel. Dankbaar publiek is er in de vorm van het personeel, wat van alle andere afdelingen hiernaar toe gekomen is, en in groepjes alles gretig volgt, er wordt ontzettend gelachen om alle Hongaarse zinnen die een bewoner naar clown Tobi slingert. Tobi filtert er de non-verbale boodschappen behendig uit…. En er is wederom contact. Er wordt hier bewezen dat je een taal niet hoeft te kunnen spreken, zelfs als bewoners nog spreektaal gebruiken, merken we dat onze lichaamstaal, mimiek en zeker ook de genegenheid en oprechte interesse vooral gevoeld wordt. En we worden wat afgeknuffeld en gekust vandaag en soms is er alleen die subtiele beweging in een hand, mond of oog die net zoveel vertelt als alle kussen bij elkaar….
Wat een ontzettend mooi werk hebben wij toch !!
Heel dankbaar zijn wij dat we dit weer een week vrijwillig mochten doen, fijn dat weer veel lieve mensen uit onze eigen omgeving ons steeds weer steunen met een gift, of met materiaal waar iedereen hier zo blij mee is, of met een bezoekje en/of reactie op onze weblog !!
Het was weer zeer indrukwekkend, en vooral zo de moeite waard !!

Tot in Nederland, miMakkers Jadoe, Tobi, Juut, Katoe, en Flups