Dank jullie wel!
Blijf op de hoogte en volg voorjaars reis 2023
14 Mei 2018 | Hongarije, Nyíregyháza
Wat was dit een prachtige ervaring, een week met een gouden randje.
Zoveel liefde en onbevangenheid, geen verwachtingen en zoveel dankbaarheid. Het maakt je klein, maar tegelijk wordt je groot. Al je zintuigen komen hier weer tot volle groei en bloei.
Wat kun je immers intens genieten als je blind en verlamd in de eerste zonnenstralen van de lente ligt, en iemand van Barát zingt voor je, geeft je een knuffel, speelt met je of gaat met je dansen.
Schateren van de lach, ik heb het elke dag gehoord. In het 'gewone leven' gaan er dagen voorbij dat zelfs een glimlach nog teveel is.
Wat hebben wij 'volwassen' mensen afgeleerd? Wat kunnen mensen met een verstandelijke beperking, wat velen van ons zijn ontgroeid?
Wie het kleine niet eert ................... loopt als een olifant door de porseleinkast, en is met grote stappen snel thuis.
Maar wat heb je uit eindelijk gezien, meegemaakt................gemist.
Dank je wel lieve meiden, ik zal jullie lichtheid nooit vergeten!
-
14 Mei 2018 - 19:22
Judith :
Het was ontroerend en mooi om mee te mogen maken via de blog,jullie beleving.ik proef intensiteit en respect.nog een goede dag morgen....naar de buren? -
14 Mei 2018 - 20:57
Jannie:
Bedankt lieve mensen wat hebben wij intens van jullie mooie momenten mee mogen genieten.
Ontroerend en liefdevol goede nachtrust en tot morgen. -
15 Mei 2018 - 15:33
Marleen Schavemaker Moonen :
Wat een mooie ontroerende verhalen, en wat heb ik weer genoten van jullie belevenissen en al het mooie werk wat jullie weer hebben neergezet.
Met veel bewondering heb ik zitten lezen en kijken naar de foto's wat deze mensen veel plezier hadden.
Het klopt helemaal wat je zegt, er wordt maar weinig gelachen...
En het zit vaak in kleine simpele dingen.
Maar goed het is niet anders.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley