Zaterdag
Blijf op de hoogte en volg voorjaars reis 2023
07 April 2018 | Nederland, Eindhoven
Vanmorgen weer met zijn vieren op pad. Een muziekje helpt ons om in de huid van miMakker te komen. Er was in de grote hal een koor aan het zingen en daarom werden we omgeleid door een zuster. Juut en Flups werden bij een groep gebracht met alleen dames. Katsjoe en ik(Tobi) gingen naar een mcg groep. Op de achtergrond hoorden we het koor zingen maar dat was wel prima. We zochten onze contacten die al snel gelegd werden. Nadat het koor ok even bij ons was komen zingen werden de contacten verder uitgebouwd. Ik belande bij een bed met een jongen. Toen onze handen elkaar vonden, vond er een intense ontmoeting plaats. Moeilijk te beschrijven maar je zit dan als het ware op dezelfde frequentie. Woorden tellen niet, maar er zijn voor elkaar daar vindt alles plaats. Ademhaling bewegingen en geluidjes zijn volledig op elkaar afgestemd en vullen aan.
Vanmiddag zijn we wat later begonnen. We zijn moe en hebben ook echt even tijd en rust voor ons zelf nodig merken we. De intensiteit van de groepen vragen behoorlijk wat van onze energie.
Tobi en Flups gingen naar een mannengroep, Katsjoe en ik(Juut), naar de andere mannen.
Nadat we een tijdje bij de deur stonden te mondharmonicaa-en en aan te kloppen en bellen, begrepen we dat we er zo niet inkwamen. Trap af, lift genomen en…jawel; hartelijk werden we ontvangen in een groep waar topdrukte heerste, vanwege het douchemoment. De verzorgster met rood bezweet hoofd ontving ons met een glimlach. Wat een klus om 20 volwassen mannen schoon in de pyama te steken.
We hielden ons rustig, aan het begin van de gang. Onze aanwezigheid was voor de meesten al spannend genoeg, en riep behoorlijk wat tumult op. Er werd gewiebeld, gesnoven, gegild en gebonkt. Katsjoe zette een zacht deuntje op, het gaf ons in ieder geval wat ontspanning, en de mannen ook! We kozen onze plekjes zorgvuldig, eerst aftasten of het mocht, daarna voorzichtig, via oogcontact, scherp observerend kijken of de ontmoeting kon plaatsvinden.
Ook moesten we onszelf soms overwinnen, want snot en geuren zagen of roken we niet…(of wel!)Duidelijk was te merken dat er rolverdeling en onderlinge verhoudingen waren tussen de mannen, en ook daar moesten we rekening mee houden. Ach ja, dan werd je gewoon aan de kant geduwd. Jaloezie? Pikorde in de groep? En dan als miMakker onbevangen blijven, zonder oordeel of vooropgezet idee.
Uiteindelijk bereikten we toch het gevoel dat we een verandering teweeg konden brengen; er kwam een saamhorigheid, de mannen genoten van onze aanwezigheid, zonder spanning, zonder strak elkaar in de gaten te houden, en het gevoel dat niets moest maar alles kon; Katsjoe danste in de gang als een zwaan in de lente en was een schouwspel voor velen, Juut speelde tegelijkertijd vanaf de zijkant en kreeg zowaar de man die net een citroen had gegeten aan het lachen.
Vanmiddag zijn we wat later begonnen. We zijn moe en hebben ook echt even tijd en rust voor ons zelf nodig merken we. De intensiteit van de groepen vragen behoorlijk wat van onze energie.
Tobi en Flups gingen naar een mannengroep, Katsjoe en ik(Juut), naar de andere mannen.
Nadat we een tijdje bij de deur stonden te mondharmonicaa-en en aan te kloppen en bellen, begrepen we dat we er zo niet inkwamen. Trap af, lift genomen en…jawel; hartelijk werden we ontvangen in een groep waar topdrukte heerste, vanwege het douchemoment. De verzorgster met rood bezweet hoofd ontving ons met een glimlach. Wat een klus om 20 volwassen mannen schoon in de pyama te steken.
We hielden ons rustig, aan het begin van de gang. Onze aanwezigheid was voor de meesten al spannend genoeg, en riep behoorlijk wat tumult op. Er werd gewiebeld, gesnoven, gegild en gebonkt. Katsjoe zette een zacht deuntje op, het gaf ons in ieder geval wat ontspanning, en de mannen ook! We kozen onze plekjes zorgvuldig, eerst aftasten of het mocht, daarna voorzichtig, via oogcontact, scherp observerend kijken of de ontmoeting kon plaatsvinden.
Ook moesten we onszelf soms overwinnen, want snot en geuren zagen of roken we niet…(of wel!)Duidelijk was te merken dat er rolverdeling en onderlinge verhoudingen waren tussen de mannen, en ook daar moesten we rekening mee houden. Ach ja, dan werd je gewoon aan de kant geduwd. Jaloezie? Pikorde in de groep? En dan als miMakker onbevangen blijven, zonder oordeel of vooropgezet idee.
Uiteindelijk bereikten we toch het gevoel dat we een verandering teweeg konden brengen; er kwam een saamhorigheid, de mannen genoten van onze aanwezigheid, zonder spanning, zonder strak elkaar in de gaten te houden, en het gevoel dat niets moest maar alles kon; Katsjoe danste in de gang als een zwaan in de lente en was een schouwspel voor velen, Juut speelde tegelijkertijd vanaf de zijkant en kreeg zowaar de man die net een citroen had gegeten aan het lachen.
-
07 April 2018 - 21:40
Dien:
✿ ? ✿ ? ✿ ? ✿ ?
voor jullie harde werk...
Ja ik geloof dat het erg vermoeiend is, zeker ook omdat je de taal niet spreekt, voor de mensen daar zal het ook heel vreemd in de oren klinken, dan wil je wel een citroen happen toch..
leuk om te lezen, en ik ben blij, dat het geen belevings pc is, dat we de geuren en geluiden nog even kunnen missen * pweep* dag miMakkers ik vind jullie kanjers.
❤ -
09 April 2018 - 13:47
Myra:
meer plaatjes :-) genieten zo -
09 April 2018 - 14:40
Marleen:
Het was weer indrukwekkend.
Ook ik vind jullie heel goed, en mijn petje af voor jullie.
Graag tot de volgende keer. -
09 April 2018 - 15:03
Elly Klompenhouwer:
big hug
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
