donderdagochtend: de kracht van de eenvoud
Door: liekske, piek en caren
Blijf op de hoogte en volg voorjaars reis 2023
06 Oktober 2011 | Nederland, Giessendam
Na een lekker ontbijtje,liepen we naar het hoofdgebouw waar we een van de groepen twee aan twee, hand in hand zagen staan. Ze stonden voor de voordeur heel rustig te wachten. Dus wij ook wachten en wachten. miMakkers Wies en Cato liepen uiteindelijk met de mannen mee en miMakker Katoe floot ze terug. Met enig tegensputteren kwamen ze aangelopen.
We zijn gestart op de groep waar we gisteren door uitgenodigd zijn. Het was heel fijn om met z'n drieën daar te zijn. De mannen pakten alle spullen uit, wilden ons voortdurend aanraken en wel met 3 of 4 tegelijk kwamen ze op ieder van ons aflopen zonder concurrentie. De tas van Wies werd op haar rug al leeg gehaald, waarop ze in een rap tempo de tas van haar schouder haalden en alles eruit gooiden. Iedereen pakten wel iets van de materialen en gingen op eigen houtje daar wat mee doen. Degenen die nog niets in hun handen hadden, kregen een ballon. De spullen bleken van enorme waarde voor hen te zijn. Het blijkt dat ze al enorm blij zijn met voor ons simpele dingen.Hierdoor konden we de aandacht beter verdelen en kwam er geleidelijk aan meer rust in de huiskamer.
We hebben alle drie enorm genoten van de waarde van de eenvoud. De eenvoud in het contact, het contact middels een touwtje, het contact via een klank, het contact met de aanraking van een ballon. Niets meer, niets minder. Niet het grootste, maar juist in de subtiele kleinheid.
We zijn gestart op de groep waar we gisteren door uitgenodigd zijn. Het was heel fijn om met z'n drieën daar te zijn. De mannen pakten alle spullen uit, wilden ons voortdurend aanraken en wel met 3 of 4 tegelijk kwamen ze op ieder van ons aflopen zonder concurrentie. De tas van Wies werd op haar rug al leeg gehaald, waarop ze in een rap tempo de tas van haar schouder haalden en alles eruit gooiden. Iedereen pakten wel iets van de materialen en gingen op eigen houtje daar wat mee doen. Degenen die nog niets in hun handen hadden, kregen een ballon. De spullen bleken van enorme waarde voor hen te zijn. Het blijkt dat ze al enorm blij zijn met voor ons simpele dingen.Hierdoor konden we de aandacht beter verdelen en kwam er geleidelijk aan meer rust in de huiskamer.
We hebben alle drie enorm genoten van de waarde van de eenvoud. De eenvoud in het contact, het contact middels een touwtje, het contact via een klank, het contact met de aanraking van een ballon. Niets meer, niets minder. Niet het grootste, maar juist in de subtiele kleinheid.
-
06 Oktober 2011 - 16:25
Elly / JaDoe:
wat heerlijk dat jullie zo enthousiast ontvangen zijn en dat de materialen weer zo welkom zijn. jullie zitten inderdaad op de goede plek!
have fun!!!!!!!! enjoy!!!!!!
deze momenten blijven de rest van je leven bij je
liefs Elly -
06 Oktober 2011 - 20:32
Tonnie Van Den Bos :
Respect voor jullie en wat mooi om te lezen!
groetjes Toke -
08 Oktober 2011 - 12:12
Trudy/Flups:
Ja waar wordt je nog bestormd door zo'n groep mannen...juist ja, volgend jaar het meidenhuis dan maar...(grapje) Ik kan me er alles bij voorstellen en weet dat je materiaal zeeeer welkom is.Herinneringen komen boven en ik absorbeer elke letter van jullie verslagen en van de mooie foto's. het voelt alsof ik er gewoon bij ben... Knuf voor allemaal P.s. Is Hendrik ook weer door de douane gekomen of hebben ze die ook eerst proberen te ontmoedigen ?
Trudy -
09 Oktober 2011 - 21:21
Marleen Moonen:
Dat is ook het mooie ervan.Doen de begeleiders vandaar wel iets met deze mensen, ik heb het idee, dat ze verder ook niks omhanden hebben...of heb ik het mis?!?!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
